کلیپ غمگین ویژه استوری

 

یادته زیر گنبد کبود دوتا رفیق بودیم

و کلی حسود ؟

تقصیر اون حسودا بود که حالا

ما شدیم یکی بود یکی نبود …

_________________

دیرگاهیست که من

در دل این شام سیاه

پشت این پنجره بیدار و خموش

مانده‌ ام چشم به راه

تقصیر از دلتنگی خیابان است

و گرنه من سالهاست

چشم از راه برداشته‌ ام

_________________

بالاخره روزی کسی را می‌یابی که گذشته‌ات را کنار میگذارد،
زیرا می‌خواهد آینده‌ات باشد.

سالها پیش با تو غریبه بودم و تو در کنارم نبودی.
امروز اما طعم بودنت را چشیده‌ام
و تاب آوردن دوریت سخت ترین کار دنیاست.

__________________

دردناک تر از حس دلتنگی،
حس فراموش شدن از جانب کسیست،
که نمی‌توانی او را فراموش کنی.